بهمن آبادخبر

شهرت اعتباری و شهرت خداییو یک خاطره جالب در تحسین علمدر جامعه ای زندگی می کنیم که برخی برای به شهرت رسیدن دست به هر کاری می زنند در رأس آن ها لوطی ها و بند بازان قدیم و بازیگران امروز هستند عطش شهرت طلبی و مشهور شدن گاهی اوقات آن ها را به بی راهه می برد که بی شک آبرو ریزی آن ها را در خبرها شنیده اید و خوانده اید همه ی این شهرت های غیر واقعی زودگذرند و تاریخ انقضای آن ها تا وقتی است که به اصطلاح برِ رو (زیباییِ ظاهری)داشته باشند این برِ رو هرگز آبرو نمی آورد ولی آدم ها بزرگ و اثر گزار چنین نیستندیک خاطره خواندنی؛چند سال پیش تلویزیون برنامه ی همایش بزرگی را پخش کرد که صاحب نظران و عالمان و متخخصان و صاحب منصبان و سرمایه داران و مالکان شرکت های بزرگ حضور داشتند در حالی که یکی از صاحب نظران فلسفه در حال سخنرانی بود پیر مردی عصا زنان وارد سالن شد حاضرینِ در سالن که حضرت استاد را می شناختند به محض مشاهده ایشان همگی به احترامش بر خاستند و همراه با سخنران دقایقی طولانی برای راد مرد دست زدند و ایشان را تحسین ویژه کردند که گفته شدعمر خود را صرف خدمت صادقانه و به سامان رساندن چندین نسل جوان در دانشگاه کرده و یادگار و اثرهای ماندگار بر جا گذاشته است بنده هم که هیچ شناختی از حضرت شان نداشتم از آن همه شور و هیجان به وجد آمدم و اشک شوق ریختم و به احترام چنین اعجوبه ای بر خاستم به ویژه وقتی دیدم جنابِ سخنران که خود اهل علم و از نویسندگانِ بنام بود از پله کان پایین آمد و بر دست استاد بوسه زدباور می کنید این عمل یعنی بوسه زدن بر دست استاد برای برخی چندان هم آسان نیست؟هیچ می دانید بعضی ها هر گز نمی توانند از اثر کسی تعریف و حتی تأییدش کنند ولی شوربختانه در تخریب پیشتازند؟به نظر من آن ها که ب بهمن آبادخبر...

همراه با حضرت فردوسینام و ننگبقای انسان در نیک نامی و فنای او در ننگ نامی استانسان دوست دارد در طول و عرض زندگی و پس از مرگش از او به نیکی یاد کنند اما گاه در انتخاب راه در می ماند از این رو به کارهای سطحی و ریب و ریا روی می آورد شاید نمی داندهزینه بیجا نتوانسته و نمی تواند در ماندگاری نام نقش داشته باشد مگر آنکه به نیت خالص و برای رضای حق به صدقات جاریه روی آورد(«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! صدقات خود را با منّت و آزار باطل نسازيد...)از نظر حضرت فردوسی نیز دست یافتن به نام نیک که از منزلت والایی بر خوردار است باید به دور از گناه باشدفردوسی می گوید در اين جهان زود گذر زيست و زندگي ما زود سپري مي‌شود ما از از خاك بر آمده ایم و سرانجام به خاك فرو خواهيم شد اگر دژ آهنين هم باشيم باز چرخ روزگار ما را فرسوده و نابود مي كند .سپهر بلند ار كشد زين تو سر انجام خشت است بالين تواگر باره ی آهنينــــــی بپای سپهرت بسايد نمــانی به جایهر چه جلوتر می رویم می بینیم آنچه از ما به جای می ماند نام نیک و بد است و انسان، پیوسته کارهایی انجام می دهد که نام و یادش ماندگار شود ولی گاه غفلت می کند و نمی داند نام از راه کسب مال و ریخت و پاش های ظاهر سازی باقی نمی ماند بدتر اینکه نمی داند کسی که مال اندوزد و علم نیاموزد و یا خدمتِ صادقانه نکند خیلی زود نام و یادش فراموش می شود و آنکه علم می آموزد و می آموزاند و خدمات ماندگار و خدا پسندانه می کند همچون چشمه ای جوشان می جوشد و خیر می رساندانسان به همان میزان که دوست دارد نامش به نیکی برند از ننگ نامی دوری می گزیند به قول حضرت فردوسی:مرا سر نهان گر شود زير سنگ از آن به كه نامم بر آيد به ننگبه نام نكو گر به ميــرم رواست مرا نام بايد كه تن م بهمن آبادخبر...

دلم کرد ناگهان یاد گذشتهبه یادِ همسرانِ چون فرشتهبه یاد آن همه با هم نشستنبه یاد روز عقد و عهد بستنبه یاد قوری و چای و سماوربه یاد لطفِ مرد و عشق همسربه روزهایی که چایی نوش می شدحکایت پای کرسی گوش می شدنمی گفتند چه کس،دزدید و کی بُردحکایت بود و قصه ی حسین کُردنه اینترنت وجود داشت نه موبایلیزن و شوهر نداشتن رمز و فایلیهمه سر گرم کار خویش بودنخوش و مسرور و بی تشویش بودنبه ناگه گوشی و اینترنت آمدغم و درد و بلا و محنت آمدنمودند گوشی هایی داخل گوشصدای یکدیگر کردند فراموشموبایل یک حُسن دارد و ده آفاتاگر گویم شوم مردِ خرافاتپدر مادر که چون آیینه هستندجدا از بچه ها تنها نشستندبرای بچه ها گوشی خریدندحیا و پرده ها یکجا دریدندچه عکس هایی که می بینند جوانانچه ظلم هایی که شد بر نو جوانانموبایل در زندگی یعنی غم و دردموبایل کرد ارتباط مرد و زن سردموبایل بنشست جای زن و شوهربرادر دور و دورتر شد ز خواهراز آن روز که موبایل آمد به بازارزن و شوهر شدن دلسرد و بیزارنمی گویم که ماهواره چها کردولی دانم همه از هم جدا کردبه همچشمی هر آنکه مبتلا شدبه صدها محنت و غم مبتلا شدزنِ خانه به جای خانه داریشویش را داده از خانه فراریندارد وقت بگیرد بهر خود نونتلفن کرده شام آرند ز بیرونالهی که نبود همراه اولکه خورده زندگی را مثل انگلزن و شوهر که بودند یار و همدلبه هم زد زندگی ها را ایرانسلالهی سیم اینترنت بسوزهکه مرد و زن شدن هر دو رفوزهیکی گفتا گر اینترنت بسوزدبگو قاسم کجا مطلب نویسداگر در سر نباشد عقل و تدبیرخطر دارند تیغ و کارد و شمشیراینترنت هم مثال تیغ و چاقوبه یک معناست ابزارِ دو پهلوبگیر از دست نادان چاقوی تیزکه او را از جنایت نیست پرهیزاگر خنجر بدبدی دست عاقلبرو آسوده باش او نیست غافل (W بهمن آبادخبر...

☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️کشتی اسلام را لنگر علی استامت آزاده را رهبر علی استسیزده ماه رجب ماه خداستروز میلاد امام الاولیاستدر میان کعبه یک زیبا پسرشد به دنیا تا شود فخر بشردر چنین روز، مظهر صدها گهرپرتو حق گشت در او جلوه گرآسمان شیرین شد از شهد و شکرزانکه میلادش شده روز پدردر شب تاریک مهِ تابان پدرداروی هر درد را درمان پدرای پدر ای یار و همراهِ معینبهر فرزندان بر انگشتر نگینهست نام و یاد و راهت افتخاررحمت حق بر تو بادا بی شماربودی و هستی انیس و مونسمبی تو تنها و غریب و بی کسمرنج هایت گر یکایک بشمرمگویی انگشتم به دریا تر کنمچون ببینم قامتت همچون کمانوصف تو خارج شود از هر بیانخواستم گویم برایم گوهریدیدم از هر گوهری بالاتریهستی ام از هستی ات دارد نمودبی تو و نام تو بودن را چه سود؟عمر خود در پای عمرم سوختیتا به من راه و ادب آموختیراه را بودی برایم روشنامن مرید و تو امام و مقتداکاش بودی در کنارم ای پدرای شکوه و اقتدار و تاج سرآنچه هستم از تو دارم یادگاراعتبارت هست بهرم افتخاربازهم در حق قاسم کن دعاتا شوم از نفس شوم خود رهاگر ز من رنجیده خاطر گشته ایبر زبان آور مرا بخشیده ایروز میلاد علی آن تاج سربر شما بادا مبارک ای پدر☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️ بهمن آبادخبر...

اما قلم ناتوان استو دستانم نیز توان آن همه را ندارندمی خواهم بار دیگر بر گردم به دوران طلایی کودکی ام و به روزهایی که در کوچه باغ های دلم جز چهچه ی شادی نبود و شب هنگام که چشم به آسمان می دوختم و همراه با آواز خوش، ستاره ها را شماره می کردم و تو به روی لبخند می زدی در آن شب ها هر گز گمان نمی کردم درخت های سر سبز کوچه باغ ها نیز روزی خشک می شوند و خورشید غروب می کند و تاریکی سر می رسد و تو نیز...آن روزها همه چیز را می دیدم جز تو را و چهره ی خسته و دستانِ پینه بسته و چشم های کم سو و چین و چروک های صورتت رادلم می خواست بر گردم به روزهایی که تو همه ی چشمانت را پر از نگاه من می کردی و شوربختانه من...به راستی اگر در دریای پر تلاطم کودکی و جوانی تو پارو نمی زدی و مرا به ساحل آرام زندگی نمی رساندی اکنون کجا بودم؟دلم گهگاه هوای کودکی و نشستن روی زانوانت را می کند می گویند دل کویری ها با عشق و دوستی عجین شده است من نیز باور دارم زیرا هم اکنون قلم به عشق امروز یعنی روز پدر و برای تو به رقص آمده و همچنان می نویسدهر گاه که بر بال خیال سوار می شوم به روزهایی فکر می کنم که با بوسه زدن بر چهره و دستانِ کودکانه ام همه ی عشق و علاقه ات را با همه ی وجودت ابراز می کردی ولی شوربختانه من همان محبت ناچیزم را پنهان می کردم! ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا؟روز ولادتِ سرحلقه عارفان و عدالت و تقوا حضرت علی(ع) و روز پدر بر همه ی شیعیان و شما دوستان و بر همه ی پدرانِ سفر کرده ابدی و پدرانی که سایه شان بر سر خانواده است مبارک باد بهمن آبادخبر...

یکی پرسید معنای پدر چیستکه گویند راز و رمز زندگانیستبه وی گفتم پدر یعنی شرافتپدر یعنی درستکاری، صداقتپدر یعنی ستونِ خیمه گاه استپدر یعنی همه پشت و پناه استپدر تاج سر است و قوّتِ جانپدر یعنی غمش یک رازِ پنهانپدر یعنی وجودش افتخارمپدر یعنی به بودش پایدارمپدر یعنی چراغ و شمع خانهپدر یعنی امید جاودانهپدر یعنی نباشی بی قرارمپدر یعنی همه دار و ندارمپدر یعنی برایم ماه تابانپدر یعنی عزیز و بهتر از جانپدر یعنی جوانمردی،سخاوتپدر یعنی فتوت و شجاعتپدر یعنی دروس بابا نان دادپدر یعنی نه تنها نان که جان دادپدر یعنی شب و روزش شده دردپدر یعنی سر و دست و کمر دردپدر یعنی قد سَروَش شده خمپدر یعنی به کار خود مصممپدر یعنی غم امروز و فرداپدر یعنی غمش پنهان و پیداپدر یعنی دو دستش پینه بستهپدر یعنی دلش تُرد و شکستهپدر یعنی چو کوه با صلابتپدر یعنی وفا مهر و محبتپدر یعنی همه دنیای فرزندپدر یعنی یکی بی مثل و مانندپدر یعنی عصا بکرفته در دستپدر یعنی توانش رفته از دستپدر یعنی رخش آیینه مؤمنپدر یعنی کنارش باشی ایمنپدر یعنی همه حرف الفباپدر یعنی خردمند و شکیباپدر یعنی ندارد هیچ معناپدر یعنی هزار و یک معماپدر یعنی همه معنای عالَمپدر یعنی مربی یعنی اعلمپدر یعنی نه اینکه گفت قاسمپدر یعنی شرافتمند و اسلم بهمن آبادخبر...